Conteùdo de sensagent
Últimas investigações no dicionário :
calculado em 0.016s
عادة; عادَه، عُرْف; عادَه; بِسَبَب العادَه; عادَه، شيء عادي; علم; معرِفَه متوارَثَه عن موضوع — tradition[ClasseHyper.]
(مجاز; إستِعارَه، تَشْبيه), (بليغ; خطيب; خَطيب، رَجُل فَصيح) — rhétorique[termes liés]
أُسْلُوب, عادَه، شيء عادي, عَادَة, غِرَار, ممارسة, نَمَط, نَمُوذَج — habitude, pratique - بقاء, بَقَاء — survivance[Hyper.]
avoir l'habitude - استعمل, اِسْتَعْمَلَ, جَرَّبَ, طبّق, طَبَّقَ — pratiquer, servir de - عادي، اعتيادي، مألوف, مألوف, معتاد, مَألوف ، عادي, مُعْتَاد، مَعْهُود — habituel, traditionnel[Dérivé]
اصطلاح الأمريكيّ — américanisme - britannicisme, britichisme - consuétude - couvade - germanisme - بِسَبَب العادَه, تَعَوُّد, طَبْع, عادة, عادَه, عادَه، سُلوك, عَادَة — habitude - hijab (en) - شعيرة, شَعِيرَة, شَعِيرَة دِينِيَّة, طقوس, طَقْس, طَقْس كَنَسي, مراسم, منسك, مَنْسَك — cérémonie, rit, rite, rituel[Spéc.]
consuétudinaire, coutumier[Rel.App.]
avoir l'habitude - استعمل, اِسْتَعْمَلَ, جَرَّبَ, طبّق, طَبَّقَ — pratiquer, servir de[Dérivé]
coutume (n.f.) • habitude (n.f.) • mœurs (n.f.p.) • تقليد (n.m.) • تَقْليد (n.) • تَقْلِيد (n.) • عادة (n.f.) • عادَه (n.) • عادَه، عُرْف (n.) • عَادَة (n.) • عُرْف (n.)
-